Polacy mają w zwyczaju bagatelizować swój stan zdrowia, a w przypadku urazów rzadko poddają się diagnostyce pourazowej. Jest to sporym błędem. Bardzo często już niewielkie dolegliwości po urazie mogą zwiastować większą, poważniejszą kontuzję. Zaniedbanie lub opóźnienie leczenia może z kolei powodować dalsze problemy z powrotem do zdrowia lub trwały uszczerbek na zdrowiu. Dlatego warto wykonać badanie USG w ramach diagnostyki pourazowej. Wyjaśniamy jak przebiega takie badanie i kiedy się na nie zgłosić.
Co wchodzi w skład właściwej diagnozy pourazowej?
Wypadki i urazy zdarzają się każdemu, nie jest to jedynie domeną zawodowych sportowców czy osób amatorsko uprawiających różne dyscypliny sportowe. Urazem może być również źle postawiona noga podczas schodzenia ze schodów, poślizgnięcie się na oblodzonych chodniku czy mokrej posadzce. Prowadzi to do złamań kości, zwichnięć stawów czy naciągnięcia lub zerwania więzadeł lub ścięgien. Postawienie właściwej diagnozy po przebytym urazie jest kluczowe dla wdrożenia właściwego i skutecznego leczenia. Dlaczego nie warto tego bagatelizować?
Układ kostny potrafi dość szybko się zregenerować. Jednak nieprawidłowo zrośnięta kość może przypominać o sobie jeszcze długo po wyleczeniu urazu. Skręcone stawy wymagają odpowiedniego nastawienia i usztywnienia. Z kolei ścięgna, mięśnie i więzadła, aby powrócić do pełnej sprawności sprzed urazu, często potrzebują wspomagania w postaci ćwiczeń, rehabilitacji, a w najcięższych przypadkach nawet leczenia operacyjnego.
W skład kompleksowej i skutecznej diagnozy pourazowej powinno wejść nie tylko badanie RTG, czyli popularne prześwietlenie, najchętniej stosowane przez ortopedów, ale również USG narządu ruchu, które pozwoli zbadać miękkie struktury otaczające staw i kość.
Pourazowe USG narządu ruchu – na czym polega i kiedy wykonać?
Pourazowe USG narządu ruchu, jak sama nazwa wskazuje, powinno być wykonane zawsze, gdy doznamy jakiegokolwiek urazu. Najczęstszym postępowaniem pacjentów w przypadku urazu jest wyczekiwanie. Czekamy aż ból minie, aż opuchlizna zejdzie. A w tym czasie zmiany pourazowe mogą przekształcać się w poważny stan chorobowy. Z reguły na wizytę u lekarza decydujemy się, gdy jest już naprawdę źle, a stan po urazie nie ustępuje lub nawet ulega pogorszeniu.
Jak diagnozować schorzenia pourazowe? Poza tak dobrze znanym i popularnym prześwietleniem rentgenowskim, czyli RTG, mamy do dyspozycji również USG ortopedyczne. Jest to badanie specjalistyczne, bezpieczne i bezinwazyjne. Sprawdza się doskonale przy diagnozowaniu chorób i nieprawidłowości w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego.
Przy pomocy badania ultrasonograficznego narządu ruchu można zobrazować tkanki miękkie, czyli stawowe, więzadłowe i mięśniowe struktury układu. Oprócz tego w czasie badania lekarz może obejrzeć powierzchnie stawowe i wolne ciała w jamach stawowych, jak również ocenić stan sąsiadujących węzłów chłonnych. Daje to możliwość określenia charakteru zmian, a więc czy są to ostre stany pourazowe, czy zapalne lub też przewlekłe schorzenia, czy zwyrodnienia.
Pourazowe USG narządu ruchu najczęściej obejmuje badanie stawu kolanowego i jego okolic. W czasie badania lekarz ocenia przestrzenie maziowe stawu kolanowego, staw rzepkowo-udowy, więzadła i ścięgna kolana, dół podkolanowy i łąkotkę. Często pourazowe USG wykonuje się również na stawie biodrowym sprawdzając wysięki, krwiaki, patologię błony maziowej, chrząstkę i ścięgna.
Badanie ultrasonograficzne jest także doskonałe do wykonania pourazowego badania stawu skokowego wraz ze stopą i ścięgnem Achillesa. Oprócz tego można również wykonywać pourazowe USG stawu barkowego, stawu łokciowego, dłoni i nadgarstka, mięśni oraz nerwów obwodowych.
Najważniejszymi wskazaniami do wykonania USG ortopedycznego, poza doznanym urazem, są również konieczność oceny efektów leczenia operacyjnego, bóle i obrzęki stawów oraz mięśni, stany zapalne, również pourazowe oraz zmiany patologiczne (guzy, zbiorniki płynu). Badanie jest szybkie i precyzyjne, dlatego nie warto zwlekać z jego wykonaniem. Należy zgłosić się na pourazowe badanie USG już przy pierwszych niepokojących objawach.
